Thuis Alleen; Het nieuwe jaar in.
Dus we zitten ondertussen al in week 3 van 2021 en ondanks er weinig veranderd, is er toch weer wat vernieuwing in de thuissituatie.
Zo werd ik vorige week gebeld door mijn man met de mededeling dat hij eerder naar huis kwam die dag als gepland. Hij is door zijn enkel gegaan op werk wat resulteerde tot een volle middag wachten voordat we eindelijk wisten wat de schade zou zijn. Zijn kuitbeen is gebroken, vlak onder de aansluiting, dus gelukkig kan het af met een drukverband. Vanmorgen is er een brace om gegaan en over 5 weken wordt er een nieuwe foto gemaakt waarna we weten of hij weer kan opbouwen zijn been normaal te gebruiken.
Ook hebben we vorige week de 20 weken echo gehad. Raar genoeg moet die ergens rond de 19e week gedaan worden, we zitten vandaag pas in week 20. Gelukkig ziet alles er tiptop uit en wijzen alle tekenen er op uit dat het een gezonde baby is.
Hier en daar wel wat zwangerschapskwaaltjes, maar overwegend prima mee om te gaan.
Ik heb een nieuwe diëtiste waarmee ik vorige week mijn eerste afspraak heb gehad. Ik denk dat ik met haar wel vooruitgang kan gaan boeken weer, ondanks ik momenteel even in vast zit in een neerwaartse spiraal van geen energie/inspiratie hebben gezonde (avond) maaltijden te bedenken in aansluiting met dat ik naast de tekort aan eiwitten ook verreweg niet genoeg groente eet. We zijn in de sessie nog niet echt tot een oplossing gekomen, maar het heeft me wel weer aan het denken gezet en probeer toch mijzelf wat meer forceren gezonder te eten.
De week dat Björn ondertussen thuis is geweest valt me best zwaar. Blijkbaar ben ik erg gewend geraakt het huis 4 dagen overdag voor mij alleen te hebben. Nu hij ook thuis is, en op de bank slaapt, heb ik erg veel moeite me-time te vinden en ben daarom wellicht wat sneller geïrriteerd en wegens vermoeidheid heb ik wat meer moeite “correct” te reageren.
Gelukkig kom ik op deze manier wel wat dichter bij wat routine problemen van mijzelf zoals het al jaren heersende conflict van nooit hard genoeg werken van mezelf en de teleurstelling daarin. Hopelijk kom ik beter uit deze paar weken dan dat ik was en kan ik eindelijk vooruit werken weer in plaats van stil te blijven hangen in wat ik al een tijdje “fout” doe.