Thuis Alleen WEEK 4; Rustig aan doen
Maandag was mijn broer, Dennis, jarig. We hadden om die reden afgesproken met onze stiefmoeder, Karena, dat we bij haar kwamen eten zonder dat Dennis wist dat ook wij zouden aanschuiven. Ik had eerder al aangegeven aan Karena dat we wellicht laat zouden zijn omdat Björn soms pas na 18:00 uur thuis is. Gelukkig was dat maandag niet het geval en had ik zodra ik bericht kreeg dat hij naar huis kwam Karena een bericht heb gestuurd met hoe laat we er ongeveer zouden zijn. Zoals altijd had ze heerlijk uitgebreid gekookt en hebben we wat dingen besproken zoals dat ik de auto mee zou nemen voor woensdag wanneer ik haar op zou halen van het ziekenhuis. Verder hebben we gezellig bijgekletst, ik zie mijn broer tegenwoordig niet zo vaak en ik vond het een zeer geslaagde avond.
Ondanks ik mijzelf juist voorgenomen had om woensdags vrij te nemen was dit geen normale woensdag. Karena moest naar het ziekenhuis en mocht alleen opgehaald worden door een kennis. Dus zat ik ‘s morgens bij de telefoon te wachten tot ik gebeld werd door het ziekenhuis met de melding dat ik haar kon ophalen. De telefoon lichte een seconde op terwijl er twee beltonen uitkwamen en er alweer opgehangen werd. Het was zo kort dat mijn mobiel nog even moest verwerken, 15 minuten, voordat eindelijk te zien was welk nummer gebeld had. Het bleek inderdaad het ziekenhuis te zijn en met mijn terugbellen werd ik niet veel wijzer en voelde me van het kastje naar de muur gestuurd met als doel te achterhalen of ik Karena al ophalen kon. Gelukkig besloot ze zelf ook te bellen en wist ik dus dat ik haar ophalen kon. We zijn nog even langs de Ikea gegaan na de lunch en wachtte bij haar thuis op Björn die mij na zijn werk zou ophalen.
Maandag had ik een raar gevoel van rust en kalmte. Om die reden besloot ik mij niet druk te maken om het huishouden, wat ik dinsdag in kon halen, en te genieten van een rustige dag waarbij ik optimaal kon profiteren van de natuurlijke rust binnenin mij. Dinsdag heb ik ontdekt dat het eten preppen niet handig is als ik aan het vasten ben. Ik had de constante neiging om stukken in mijn mond te stoppen wat ik nog niet mocht doen. Donderdag had ik mijn echte vrije dag genomen en heb besloten een voor mij nieuw spel te proberen, Fall Out 4, wat wel redelijk leuk was, beter dan een andere Fall Out die ik geprobeerd heb in ieder geval.
Het streamen ging maandag niet door omdat we bij Karena waren, maar dinsdag hebben we Robin zijn stream gekeken op de hete zolder en ik was redelijk opgelucht dat hij eindelijk wat kijkers had. De kijkers van Björn lijken elke stream te stijgen, woensdag wanneer hij zijn favoriete spel, Sonic, speelde was daarom ook een zeer geslaagde stream voor mijn gevoel. We hebben de knoop doorgehakt en besloten een HDMI capture card aan te schaffen zodat wanneer hij affiliate is ik ook af en toe een spel kan streamen. Helaas zijn de spellen waarin in geïnteresseerd ben wat nieuwer en zouden dus niet zonder HDMI gestreamd kunnen worden. Donderdag kwam de capture card binnen en is Björn gelijk wezen testen of alles werkte naar behoren. Om dit te vieren zijn we samen vrijdag Portal 2 gaan spelen. Ik was redelijk nerveus om eerlijk te zijn, maar ik mag zeggen dat alles reuze mee viel.
We eindigen deze week in ieder geval dat Björn nog maar 4 volgers nodig heb, dus hopelijk komende week is hij eindelijk affiliate.
De voorgenomen goede voornemens verliepen deze week wat minder gemakkelijk. Het vasten is prima gegaan, behalve dat ik zondag besloot een kleine 10 minuten van de 16 uur te schaven, maar de burpees gingen een stuk slechter. Ik heb bijna elke voorgenomen dag de oefening gedaan, maar aan het einde van de week vergat ik ze wel erg snel. De Tai Chi heb ik in het weekend niet gedaan en aan het einde van de week liep ik een volle week achter in het lezen van een boek, The Game of Thrones. Gelukkig wel is het gedeelte dat ik nu steeds herhaal van Tai Chi een redelijk vloeiende beweging dus ga ik binnenkort een nieuw blok leren. Het zal waarschijnlijk ook niet echt geholpen hebben dat ik met het wegen maandag een beetje teleurgesteld was op de resultaten. Met allerlei dingen dat ik aan het oppakken ben is het lastig door te zetten wanneer de resultaten uitblijven. Ergens overweeg ik dan ook weer koolhydraatarm, maar wacht liever op het gesprek met de diëtiste over een paar weken zodat ik kan voorkomen dat de rest van mijn gebalanceerde voeding er niet onder zal lijden.
De warme dagen maakten het lastig om het huis koel te houden. Veelal was het alle ramen dicht doen zodra het warmer was dan buiten en alle gordijnen dicht houden zodra de zon op het raam stond. We hebben twee nachten in de huiskamer geslapen omdat die ruimte ten minste door te luchten was ‘s nachts met voor en achter open gooien. Boven heb ik geprobeerd wat koel te houden door de katten in de huiskamer op te sluiten ‘s avonds en alle ramen en deuren open te zetten. Over het algemeen was het in de huiskamer rond de 26 graden, boven warmer en op de zolder was het af en toe echt niet uit te houden. We waren dan ook wel blij dat het vrijdag begon te regenen en hebben heerlijk genoten van het afkoelen wat het toen al een klein beetje deed. Vanwege de hitte heb ik wel het eetschema op het laatste moment op de schop mogen gooien. In plaats van de vele eenpansmaaltijden die ik gebruikelijk plan, waren het wat meer salades en koud eten.
Eindelijk heb ik de moed verzameld om contact op te nemen met gemeente ‘s ‘s-Hertogenbosch over de trouwerij. Ik moest daar nog de datum verzetten wat, een beetje omslachtig, eindelijk gedaan is. Wel moeten we opnieuw in ondertrouw gaan, omdat we maar een jaar in ondertrouw kunnen en die datum 20 dagen voor de nieuwe datum verloopt, maar dat regel ik wel over een paar maandjes.
Zowaar besloot Dominique een keer zaterdag late ochtend te komen in plaats van vrijdag avond. We zijn lekker wezen brunchen alvorens ze even langs een kleermaker wilde voor een broek te laten repareren. We zijn meteen een ingrediënt wezen halen bij de winkel die ik vergeten was omdat ik het plan omgeschopt had. Wanneer we weer terug thuis waren kregen we bericht van een neefje van Björn dat hij en zijn vriendin in de buurt waren, met het voorstel langs te komen. Het was even puzzelen met avondeten, maar toch snel opgelost vind ik zelf. De leuke verassing was dat nadat Dominique weer naar huis was na het avondeten Björns neefje bleef slapen samen met z’n vriendin. Ze waren eigenlijk van plan meteen met Dominique weg te gaan omdat ze bang waren ons tot last te zijn, maar nadat we aangegeven hadden dat ze zelfs konden blijven slapen, zolang ze zondag maar voor 23:00 uur weg waren alles prima was. Moet zeggen dat het wel verrassend was wakker te worden en erachter te komen dat ik niet de eerste was die wakker was. We zijn na het ontbijten de deur uit gegaan om wat games voor het neefje te halen, waarbij Björn samen met hem op pad ging, en ik met zijn vriendin naar Amstelveen gegaan ben. Ze wilden zelf niet te laat thuis zijn dus zijn nog voor het avondeten naar huis gereden. Die avond hebben Björn en ik nog lekker zitten genieten van ons resterend weekendje op de zolder.
Pingback: Rustig aan doen - door Janelin - Het Nederlands Blog Initiatief