Thuis Alleen; Een Weekje Weg
Een paar maanden geleden heb ik mam een voucher gestuurd met korting op een vakantie voor “opa en oma” welke in een van de gratis babydozen zat.
Mam vroeg zich af wat het nut van een huisje huren zou zijn aangezien met corona er toch niet op uit gegaan kan worden. Ik kwam op mijn beurt met een argument dat op vakantie thuis zitten resulteert tot klusjes in huis doen en niet ontspannen. In een huisje zitten zou daar wel voor kunnen zorgen.
Vorige week zijn Björn en ik dus met mam en pap in een vakantiehuisje gedoken. Ze heeft de voucher niet gebruikt aangezien ze een betere deal kon vinden, maar het was een mooi park, onthouden waard.
Het begon met een huisje die uitermate kind geschikt was en een (speel)tuin die met meerdere huizen omringt was met een kindveilig hek. Er zat zelfs een speelkamer in het huis en een van de badkamers was in alle fronten verlaagd, handig voor een koter.
Deze week was gekozen omdat we hoopten dat de baby tegen die tijd te voelen was voor anderen en aangezien de placenta voor zit de verwachting was dat het later pas voelbaar zou zijn.
De baby is echter tot die week erg dwars geweest. Slaapt precies tijdens echo’s, stopt met trappen zodra er een hand in de buurt kwam en wist altijd de plannen te verknallen.
Onze verwachting voor in de week was wat somber en we lieten al duidelijk aan de toekomstige opa en oma weten dat de kans zeer klein was en zelfs Björn het maar zelden mag ervaren.
Het was een mooie week, mijn bekkenpijn is geminimaliseerd (op de zaterdag na). Ik heb zelfs wandelingen van zo’n 20 minuten kunnen maken, de pijn trok erna binnen een dagdeel weer weg. We hebben gemidgetgolft, een bordspel gespeeld, borderlands2, series gekeken en de anderen hebben me 2 keer een paar uurtjes alleen gelaten zodat zij een uitgebreide wandeling konden maken in de natuur zonder mij(n lichaam) ermee te belasten. Ook hebben we vele foto’s gemaakt van onder andere eekhoorns en uilen en heb ik een paar keer heerlijk in een bad kunnen liggen.
Het was een zeer geslaagde ontspannen week, en als kers op de taart.. zowel pap, als mam als mijn man heb en de baby ongetwijfeld gevoeld, eindelijk begint het lief te worden voor ons, met ondertussen nog maar 10 weken te gaan.