Bekrompen

Mensen dezer dagen vind ik al snel kortzichtig. Ze denken alleen maar aan hun eigen hachje en het lijkt ze niets te boeien hoe anderen kunnen lijden onder hun doen van laten.
Neem nu bijvoorbeeld de sirenes van de calamiteitenwagens. Ik kan mij nog herinneren dat je tijdens het rijden eerst de sirene hoorde waardoor je zocht naar de lichten om te weten of je aan de kant moest gaan of andere verrichtingen moest doen om ervoor te zorgen dat de hulpverleners zo snel mogelijk op plaats van bestemming kunnen komen.
Tegenwoordig echter moeten de lampen maar je blik vangen wat naar mijn ervaring steeds net iets te laat gebeurd waardoor ik toch rare acties moest uitvoeren om ze er langs te laten. Als er bijvoorbeeld een vrachtwagen achter je zit zie je achter je niet dat er een calamiteitenwagen met lichten rijd, de sirene had ik wel gehoord, en beter gezocht naar waar deze wagen zich bevind. En de reden hiertoe is dat mensen klagen over het geluidsoverlast dat ze de “hele tijd” horen.

Zo vind ik het ook bekrompen dat men vele situaties aanpast naar de gedachteloosheid van de mensen:

• Ik weet nog dat enkele jaren geleden ze besloten op de Molenweg, in Amstelveen, de fietsers van het Kazernepad, ook wel Zwartepad genoemd, voorrang te geven. Nog binnen een half jaar was deze regel weer terug gedraaid omdat er teveel ongelukken gebeurd waren.
• Wegen worden breder gemaakt omdat mensen niet aan de kant gaan.
• De grote “neppe rotonde” van de Keizer Karelweg, in Amstelveen, is veranderd omdat mensen niet door hadden dat ondanks het op een rotonde leek, het een voorrangsplein was.
• Mensen bij de trein kunnen niet wachten tot iedereen die wil uitgestapt is, dus maken ze de deuren breder.
• Dat er overal gedragsregels moeten komen te hangen, bijvoorbeeld omdat men het niet logisch vind dat je niet op een druk winkelcentrum mag fietsen.

Ik zag laatst op tv dat statistisch gezien meer vrouwen sterven aan een hartaanval dan mannen. Dit blijkt te maken te hebben met dat men bang is aangeklaagd te worden door de vrouw voor aanranding. Ik vind dit grote bullshit! Ja, er word je geleerd het hart te vinden voor reanimatie door letterlijk de borst te pakken alvorens je de vingers lift. En de AED zal toch op de huid bevestigd moeten worden. Als dan dus blijkt dat ik op straat lig met een hartaanval en het enige wat weerhoud mij het leven te redden is dat ik daar topless op straat lig, ruk dat shirt van mijn lichaam en red mijn leven!

Iets dat zowel moeilijker maar ‘gemakkelijker’ gemaakt is in de samenleving zijn de zwemdiploma’s. Omdat bij de meeste zwembaden alleen maar zwemdiploma A vereist is, gaan vele kinderen niet verder dan dat diploma. Maar omdat ze daarmee nog niet alle nuttige vaardigheden hebben geleerd, maken ze dus het A-zwemdiploma moeilijker, waardoor de kinderen na het behalen van hun eerste diploma al helemaal niet meer willen lessen. Het duurt te lang en kost veel te veel moeite.
Als ze dan de moeilijkheidsgraad weer normaal zouden maken, en de kinderen met A alleen maar onder directe begeleiding laten zwemmen en pas bij B zelfstandig(er) dan geef je de kinderen een reden om door te zetten terwijl het niveau op normale wijze word verhoogd.

Dan nog iets wat ik zelf ook lui vind is bijvoorbeeld buro schrijven, in plaats van bureau. Mij is nog de -eau uitgang geleerd en als je die eenmaal kent, kun je al dat woord schrijven net zoals cadeau of niveau. Het word tegenwoordig echter sociaal geaccepteerd dat men deze woorden versimpelt en buro, kado of nivo schrijven terwijl deze woorden nooit in het woordenboek opgenomen zijn.
Hetzelfde met het woord wilde. Als ik iemand alleen maar “wou” hoor zeggen in plaats van “wilde” gaan bij mij de nekharen overeind staan. Ja, theoretisch is het tegenwoordig toegestaan. Maar ik vind het een slechte reden om het toe te staan, omdat het in de straat taal word gebruikt. Tevens word het als informeel gezien en is het niet verstandig deze taal te gebruiken in sollicitatiebrieven of dergelijken.

“Het vergelijkbare nivo, de niet-officiële spelling van niveau, is in geen enkel algemeen woordenboek of algemene woordenlijst vastgelegd, ook niet in de jaren zestig en zeventig, toen alternatieve spellingen als buro, nivo en aksie enige populariteit genoten. Nivo komt tegenwoordig nog weleens voor, maar niveau is veel gewoner.” onzetaal.nl