Agendacrisis
Je zit gezellig een kopje koffie te drinken wanneer je op je horloge kijkt. “Is het al zo laat?” Vraag je verontwaardigd. “De tijd is gevlogen, dit moeten we snel maar weer eens doen!” Jullie agenda’s komen te voorschijn en jullie prikken een datum over 4 weken, jullie agenda staat verder namelijk helemaal vol gepland.
Voor jaren wist ik niet beter dan dat dit de enige manier was om mensen te zien. Elke minuut helemaal vol plannen en vooral zo ver van tevoren als mogelijk afspraken maken, omdat men minstens 4 weken de tijd nodig heeft om tijd te maken.
Toen ging ik de randstad uit en merkte dat het ook anders kan. Men kwam ineens spontaan langs en liep de achterdeur in om een bakje te komen doen. Echter nu ik weer in de randstad woon, mis ik die spontaniteit. Ineens moet ik weer vooruit plannen, terwijl ik alleen maar de vrijheid wil ervaren van langs gaan bij mensen en bezoek hebben op momenten die niet (lang) gepland staan.
De vrijheid hebben dat als je zin hebt om even een terrasje te pakken, dat je iemand gewoon kan bellen en beiden binnen een half uur daar zijn. Niet hoeven af te spreken wat je over 3 weken doet, om vervolgens zo rot in je vel te zitten dat je eigenlijk geen zin hebt om te gaan.
Maar wat nu de reden is dat dezelfde spontaniteit amper bestaat is mij een raadsel. De redenen die ik overwegend hoor zijn dat mensen het veel te druk hebben, iets wat wijst op een gevoel van druk zijn waarover ik schreef in Haast. Een andere reden die ik vaak hoor is dat het dan nooit gelegen komt en men hun plannen niet willen aanpassen. Net als dat men niet wilt mededelen aan de spontane bezoek dat het niet uitkomt of zelf voor een dichte deur te staan. Ook heb ik de reden gehoord dan men niet gasten wil ontvangen zonder de tijd gehad te hebben eerst op te ruimen.
Toch lijkt het dat de meerderheid het leuk zou vinden om de spontaniteit erin te houden. Als je dan bang bent voor een dichte deur te staan of ongelegen te komen kun je uiteraard ook eventjes vooraf bellen. Zo weet je of iemand thuis is, kan die persoon eventueel het huis aan kant maken en heeft men de tijd om eventuele “plannen” te verplaatsen.
Het voordeel van een spontaan bezoek is dat je zo toch vaker onder gezelschap bent wat toch een gevoel geeft aan de bezochte dat hij/zij belangrijk voor je is. Net als dat voor degene die bezoekt het een ontspannen gevoel kan geven zowaar eens niet binnen een schema te leven maar vrij te zijn.
Ik hoop dat de tijd weer zal komen waarbij de achterdeur open staat en mensen spontaan op bezoek komen voor een kopje koffie en eventueel zelfs mee te eten.. Dat lijkt mij zeer gezellig.
