Had ik dit maar voor de baby kwam geweten

Met het krijgen van een baby komt er veel op je af. Veel informatie, veel tips van anderen, maar ik merkte ook veel onzekerheid en vooral vragen. Het was dan ook een zoektocht naar antwoorden en voorbereiden naar wat er op je af gaat komen. En toch was ik niet genoeg voorbereid.

Eerste dingen om te regelen

Allereerst dat ik geen idee had waar ik wat moest regelen. De bloemetjes en bijtjes wordt iedereen vroeg geleerd dus dat was het makkelijke voor ons. Echter wanneer de conceptie plaatsgevonden had, hadden we geen idee wat we moesten doen. Dingen zoals dat je een verloskundige mag bellen om een afspraak in te plannen welke meestal tussen week 6 en 10 plaats vindt.

Ook dat het geadviseerd wordt om nog vóór de conceptie te beginnen met het slikken van Foliumzuur om een de kans op een open ruggetje te minimaliseren, is niet algemeen bekend (vind ik).

Ook hadden wij de verwarring, mede door de naam van onze verloskundige praktijk, dat verloskundigen niet meteen de kraamhulp waren en we daar nog naar op zoek moesten. We waren eigenlijk te laat. Geadviseerd wordt om dit voor week 12 al te regelen, met een goede reden. Ze zijn heel snel volgeboekt en het wordt steeds moeilijker om een kraamhulp te vinden, hoe langer je wacht.

De zwangerschap

Merendeel van de vrouwen heeft tijdens de zwangerschap te maken met misselijkheid. Naast dat bij mij het eten van een Rennie op zo’n moment erg hielp, deed een Rennie weinig tegen het verdwijnen van eetlust zodra het eten op tafel stond. Ik kwam uiteindelijk tot de ontdekking dat er een denkbeeldige eet timer is (van ongeveer 15 minuten) waarin je kan eten voordat je lichaam zegt niet meer te hoeven. Ook kwam ik er achter dat deze timer al van start ging wanneer ik eten rook, waaronder tijdens het koken. Met een simpele hack is dit probleem dan ook geminimaliseerd, mijn man kookte voor mij. Gesloten keukendeur zodat ik niet de geur van de keuken al rook tijdens het wachten en zodoende een grotere deel van mijn 15 minuten kon gebruiken voor het daadwerkelijk nuttigen van het eten zelf.

De meest bekende kwaaltjes zijn toch wel de misselijkheid, hormonen (stemmingswisselingen) en zwangerschapsdementie. Er zijn alleen zoveel meer zwangerschapskwalen die enorm vervelend zijn. Zo is er bijvoorbeeld obstipatie, incontinentie, bekkeninstabiliteit, extreme vermoeidheid en zoveel meer.

Die vermoeidheid van het eerste trimester kwam voor mij als een bom binnen. Het voelde niet goed en overal waar ik las over dit kwaaltje, las ik het niet zo extreem als ik het ervaarde. Ik kon niet lang genoeg op mijn benen staan om een lunch voor mezelf te bereiden en de meeste dagen resulteerden toch op dat ik alleen maar op de bank kon liggen. Een gevoel dat ik elk moment dat ik op mijn benen stond flauw kon vallen, geen schrijntje energie hebben. Het kan zeer extreem zijn. Schrik er niet van als het je overkomt. Als wolken voor de zon is het ineens van een op de andere dag verdwenen, vaak in week 12.

De ergste kwaal waar ik last van heb gehad is toch echt wel de bekkeninstabiliteit. Niet meer kunnen lopen, omdat de heupen en rug enorm veel pijn doen. Niet meer kunnen slapen, omdat elke houding resulteert tot nog meer pijn in de heupen en vooral rug. Toch best veel vrouwen krijgen hier last van tijdens de zwangerschap. Mijn tip is dan ook, bij de eerste tekenen van bekkenklachten, zoek een bekken fysiotherapeut op. Onderrug pijn, stijve heupen, een steek in je schaambot, wees er tijdig bij om de lasten zo snel mogelijk in te dammen en oefeningen te krijgen die je leren om te gaan met deze last. Het wordt tijdens de zwangerschap alleen maar erger, dus uitstellen lost het probleem niet op. Zoek tijdig hulp.

Stel de babykamer en andere nodige zaken niet uit. Je weet nooit hoe zwaar de zwangerschap zal gaan lopen. Wellicht heb je het geluk dat je er doorheen fluit tot en met de laatste dag, maar die mensen zijn er weinig. In die laatste weken heb je een grote kans dat de nesteldrang enorm door je aderen giert, maar heb je ook het risico dat je vrijwel niets meer kan doen, omdat je lichaam kapot voelt. Maak tijdig een overzichtelijke uitzetlijst. Volgende week deel ik mijn persoonlijke uitzetlijst. Dit is een een uitzetlijst met mijn do’s and don’ts. wellicht handig om door te spitten als je wat meer geïnformeerd wil zijn in wat handig kan en wat niet.

Iets wat je moet regelen tijdens de zwangerschap zijn bedverhogers bij Medipoint vandaan. Medipoint is vergoed door de verzekering. Ik was eigenwijs. Ik had alleen maar die bed verhogers nodig en dan was ik wel klaar. Alleen kon ik niet zitten, niet liggen en niet staan voor bijna volledig de eerste week. Het had een kleine moeite geweest om het douchekrukje meteen aan te vragen, evenals de rugsteun voor in bed. Nu hadden we die later moeten halen omdat ik dolgraag wilde douchen, maar simpelweg niet op mijn benen kon blijven. Het is geen luxe, gebruik de middelen die je aangereikt krijgt.

De bevalling

Het plannen van een ziekenhuis tas, ook wel vluchtkoffer genoemd, was geen overbodige luxe. We hadden een mooie ruime tijd van tevoren deze al klaar staan (week 32 meen ik) met nog hooguit een briefje met de allerlaatste dingen om erin te stoppen voordat we het huis konden verlaten. Zelfs als je geen ziekenhuis bevalling gepland hebt, is het handig deze tas bij de hand te hebben voor thuis, of als je onverhoopt toch een ritje naar het ziekenhuis moet maken. Heel veel handigs had ik erin gestopt, en toch was ik een belangrijk punt vergeten. Cravings. Het was dan ook lastig voor elkaar te krijgen dat iemand nog even met spoed langs de winkel moest gaan om voor mij een Chocomel te halen. Een uitgebreide lijst van wat ik adviseer in de vluchtkoffer komt nog.

Samen met de vluchtkoffer is ook een overzichtelijk geboorteplan maken absoluut niet erg om te doen. Het zorgt ervoor dat je geïnformeerd raakt met je opties, en bereid het personeel dat je gaat helpen je baby te wereld te hebben voor op je wensen. Let alleen wel op dat je flexibel bent in de uitvoering. Ik dacht bijvoorbeeld geen ruggenprik te willen, maar ben maar wat blij dat ik deze toch heb genomen. Een hoop is langs mij heen gegaan tijdens de bevalling zelf. Dit maakte het extra fijn dat alles van tevoren was uitgedacht en ook mijn man wist wat mijn wensen waren en kon alles uitgevoerd worden, het dichtste bij de wensen die ik had als mogelijk was voor onze situatie.

De kraamtijd; herstel

Het is zwaar! Onderschat het niet! Ik had al een zwaar beeld in mijn hoofd, maar dat woog nog steeds niet op tegen hoe zwaar het daadwerkelijk is. Je weet niet waarom hij huilt (in het begin) en ondanks een 3 uur-cyclus niet zwaar klinkt, het sloopt je enorm. Ik begrijp volledig dat er veel relaties stranden in deze periode, want je raakt elkaar heel snel uit het oog. Je bent een zombie, overal heb je pijn, en je hebt een vermoeidheid die niet eens vergelijkbaar is met 2 nachten achtereen doorhalen. En die vermoeidheid kan maanden duren voordat de baby eindelijk een ritme begint te krijgen en je eindelijk een beetje slaap kan pakken. Maar….. Het is het waard! Vergeet niet kleine momenten met je partner te nemen, raak elkaar niet kwijt in deze periode.

Een geweldige tip die ik gekregen had, was om de boxers van mijn man aan te trekken in de eerste week (of twee). Het kraamverband is groot en dik, en door de vorm van de mannelijke boxers passen ze lekkerder tussen je benen. Als het maatgewijs echt niet lukt, koop de boxers gewoon. Het maakt deze zware pijnlijke periode toch een stukje dragelijker.

Koop gelpacks voor in de vriezer. Bij het ziekenhuis was het eerste kraamverband dat ik kreeg gekoelde kraamverband en dat was super. Alles voelde beurs en ik kon amper zitten. Het is dan ook heerlijk om af en toe, wanneer het even te heftig wordt, een gelpack uit de vriezer te halen, goed in te stoppen en met kraamverband ertussen erop te gaan zitten. Het geeft meteen wat druk om de opgezwollen wonden beter te laten helen, en dat verkoelende effect zorgt ervoor dat het veel minder bonst.

De kraamtijd; visite

Ik zeg het vaker, maar onderschat niet hoe belastend die eerste week kan zijn. Het meeste gaat langs je heen en je bent een complete zombie. Kraamvisite is leuk om te hebben, het is leuk te weten dat zoveel mensen (hopelijk) de interesse hebben in je kleine pasgeborene. Maar voel je niet bezwaard om veel bezoek naar wat later te verplaatsen. Laat die eerste week alleen je echte naasten bij je; diegene die voor jou gaan zorgen, bij wie je je niet bezwaard voelt als je even wilt liggen, waarbij je op je gemak bent. Die overige familie en vrienden kunnen in week 2 of 3 ook nog wel langs komen. Dan ben jij ook weer wat gezelliger, heb je een ritme met je kleine (tot hoeverre dat kan) en kun je ook een beetje genieten van het moment en het bezoek.

Tevens als er kraamvisite komt, doe je zelf een lol en maak een (online) lijst voor iedereen om te zien met wat eventuele wensen zijn voor cadeaus. We hebben bijvoorbeeld bergen met sokken gekregen, slabbetjes, kleding die hij al niet meer aan kon en zo nog veel meer. Kijk naar dingen die voor hun leuk zijn om te geven, en voor jullie leuk om te krijgen, maar evt ook kunnen missen voor het geval niemand daarvoor kiest. Zo ook de tip dat als kraamvisite kleding wil geven, maat 62+ mee nemen, ondanks die eerste maat erg veel gewassen kan worden omdat de baby er doorheen slijt, is hij ook binnen enkele weken al uit de 56. 62 blijft hij iets langer in zitten waarschijnlijk. (Onze baby zit nu dik een maand in 62)

De kraamtijd; overige (voorbereiding) tips

De kraamhulp is geweldig! Je hoeft die week je geen zorgen te maken om het huishouden, elke dag krijg je een schoon bed, de was wordt gedaan, er wordt lunch voor je bereid en ze gaan ver in verzorging om jou maar in bed te houden. Dit heeft een goede reden, die rust heb je nodig. Als je net zo eigenwijs bent als ik en maar steeds niet op bed wil/kan liggen, doet het jezelf niet goed en kan je de hersteltijd verlengen. Ze is wel een eigen persoon en zal zich ook haar eigen werkwijze aanhouden. Zo wordt was niet gevouwen zoals jij dat zal doen en heb je kans dat je besteklade gevoelsmatig overhoop ligt. Ze draait zoveel wassen dat je maar beter er zeker van kunt zijn dat je genoeg wasmiddel in huis hebt, want elke dag worden er wel een of meerdere wassen gedraaid.
Als ze er is, informeer meteen naar tips en tricks om te kunnen douchen met je baby. Zo’n badje is leuk en vinden de meeste baby’s wel leuk. Maar ik persoonlijk vindt het zonde een heel badje te laten vol lopen voor die enkele minuten terwijl je ook diezelfde tijd kan gebruiken om jezelf tegelijk af te spoelen, nu zelfstandig douchen je een enorm schuldgevoel kan geven als je een beetje als mij bent.

Denk van tevoren na over je voorkeur van slaapgelegenheid voor de baby, maar blijf flexibel. Zo waren wij van plan onze zoon vanaf dag 1 in zijn eigen bedje op zijn eigen kamer te leggen. We hebben een kleine slaapkamer en een kleine wieg past er niet bij. Klinkt als een strak plan, maar werkelijkheid bleek anders. We hadden uiteindelijk een slaapplekje naast mij in elkaar geflanst van een wandelwagen bak. Op deze manier kon ik met zijn lichte slapen steeds mijn hand even op zijn buik leggen of zijn speentje terug in zijn mond stoppen om hem weer rustig genoeg te maken om in slaap te vallen.
Echter bracht dit een andere uitdaging met zich mee, hij was namelijk al erg vroeg met een dag/nacht ritme (dag 6) en werd wakker van onze niet verduisterende gordijnen. Daarom hadden we besloten na 2 weken hem toch weer terug te brengen naar zijn eigen slaapkamertje welke wel goed verduisterd was en sindsdien slaapt hij daar rustig door.

Een geweldige en simpele tip die we tijdens de kraamtijd kregen stond in verband met de meconium (eerste poep) luier. Deze teerachtige ontlasting is moeilijk van de billetjes af te boenen en om die reden vooral een nachtmerrie. De desbetreffende tip was dan ook de billetjes met een lekker laagje Sudocrem in te smeren. Niet te zuinig, maar ook niet te gestoord doen met de hoeveelheid. Door dit vettige laagje haal je de meconium er met vrijwel weinig moeite vanaf en hou je er geen stuk geboende billetjes aan over.

Denk goed na over of je borstvoeding wil geven of toch liever kunstvoeding. Beide hebben hun voor -en nadelen. Mijn insteek was dat ik borstvoeding wilde geven, vrijwel koste wat het kost. Het geeft de beste immuniteit start, het bouwt sneller een emotionele band op met de baby en zorgt ook voor hormonen die een positieve gevoel losmaken. Het zorgt voor sneller herstel van de baarmoeder, de melk zelf is gratis en zo nog veel meer voordelen. Het grootste voordeel dat kunstvoeding geeft is dat iedereen een flesje kan geven, en zodoende ook de nachtvoeding makkelijk kan overnemen.
Wat ik alleen niet bedacht had, was dat ondanks hoeveel moeite ik stak in het mogelijk maken van borstvoeding geven, dat het soms simpelweg niet lukt. Onze zoon was een luie drinker en kon het niet op gang brengen, dus moest ik kolven. Het kolven heb ik als zeer zwaar ervaren en het was een zekere tijdrover. Ik was maar wat blij dat onze zoon eindelijk de borst pakte (na 1,5 maand) en ik het direct aan hem kon geven. Echter binnen enkele weken had zijn luie drinken er alweer voor gezorgd dat er niet genoeg was en ik opnieuw aan het kolven moest gaan. Ik heb een pro en con lijst opgesteld en ben toen toch echt tot de conclusie gekomen dat kunstvoeding beter zou zijn in onze huidige situatie. Hopelijk lukt het bij de tweede beter.