Thuis alleen WEEK 1; De grote zolder
Nu wonen we al vijf maanden in dit nieuwe huis en nog steeds moet er een hoop gebeuren om het huis af te maken. De zolder is iets dat bedoeld was als laatste te doen zodat Björn kan retrogamen, maar na maandenlang niet veel te doen in de rest van het huis vond ik het oneerlijk om de zolder nog langer uit te stellen.
Sinds deze maand heb ik besloten te proberen geld te besparen door eens in de week boodschappen doen. Normaal betekent dit dat ik alles naar huis moet sjouwen, maar gelukkig was deze week Björn op de maandag vrij en konden we de auto pakken. We hadden al de plannen om iets in het huis te doen en zijn daarom de zolder op gegaan zodat ik dozen kon uitpakken om ruimte te maken voor zijn gameroom. Hij was ondertussen aan de telefoon met een goede vriend van hem die momenteel begonnen is met streamen en wat hulp van Björn vroeg. Voordat ik het wist was hij een eigen stream setup aan het klaarzetten en is de avond zelfs zijn eerste stream in een lange tijd gaan doen. Ik zat beneden te kijken naar de kwaliteit zoals bijvoorbeeld geluid en licht zodat ik daar feedback op kon geven.
Ik besloot de volgende dag weer hard aan het werk te gaan op zolder terwijl Björn naar zijn werk was en wat was dat een lastige klus. Ik weet niet zeker hoe warm het was op zolder, maar aangezien het in de huiskamer koud aanvoelde met 23,5 graden vermoed ik dat de temperatuur op zolder rond de 27 graden lag. Hierdoor werd ik regelmatig licht in mijn hoofd en moest even naar beneden om bij te drinken en af te koelen.
Een hoop heb ik wel gedaan gekregen. Zo zijn van de denk ik 30 dozen om uit te pakken ondertussen 7 over en is de rest opgedeeld in dozen om weg te gooien, weg te geven aan tweedehands of meteen naar beneden gebracht omdat we al weten waar het opgeruimd zal worden. Door de grote vooruitgang besloten we de volgende stap voor de gameroom te maken, wat inhield dat er wat meubels besteld zijn en ik de muur zou witten. Echter was het te laat om het laatste te starten dus ben ik daar woensdag mee aan de slag gegaan.
Na een korte nacht door de warmte en knokkende katten verbaasde het mij dat ik fatsoenlijk en fit wakker kon worden. Ik ben daardoor ook vrij direct de zolder weer opgedoken met verfspullen om te beginnen aan deze grote klus. Het scheelde wel dat ondertussen de TV van Björn op zolder staat welke ik kon inschakelen op een Netflix serie, Friends, waardoor het verven zelf minder eenzaam aanvoelde. Met een lichaam die niet helemaal fit is door kleine pijntjes was het een hoop doorzetten en was ik blij dat ik eindelijk klaar was met verven. Zo kon ik eindelijk gaan zitten en mijn rug wat rust geven.
Björn was erg aangenaam verrast bij thuiskomst en was na het eten ook meteen de zolder weer opgedoken voor een nieuwe stream. Ik voelde mezelf dan ook heel erg vereerd dat hij zelfs op zijn stream trots aan de kijkers vertelde van de muur en zijn vreugde erover liet merken.
We hebben donderdag een kleine crisis gehad in huis. Wanneer ik Björn ‘s morgens verzocht de bak met plastic even buiten in de kliko om te gooien bleken we daarmee de berg met maden die erbij zaten door de keuken te verspreiden. Terwijl ik bezig ging met zijn lunch maken is hij daardoor dus de meeste maden wezen opruimen in plaats van lekker youtube kijken met zijn koffie. Door de dag heen mocht ik nog wel wat maden die tevoorschijn gekomen waren weghalen, maar zover ik weet hebben we alles gehad nu.
Ik merkte dat de stunt die ik woensdag gedaan had met het verven toch een grotere last op mijn lichaam was dan ik verwachtte. Ik had een flinke last van mijn rug en schouder waardoor ik niet veel meer kon doen. Onder andere was ik daarom niet blij dat de Ikea tegenwoordig zijn bezorgers niet binnen laat bezorgen, waardoor ik de dozen zelf naar binnen heb mogen sjouwen. Ik kon het niet echt laten liggen buiten omdat er hier en daar een bui viel. ‘s Avonds zijn we de meubels in elkaar wezen zetten. Björn heeft het meeste gedaan ondanks ik het altijd wel leuk “klussen” vind, maar gelukkig kon ik nog net een stoel in elkaar zetten. En mijn god, wat zit die stoel lekker. Het is zowaar een meubel waar ik op kan zitten met mijn zwakke rug en zo in uit op kan staan zonder eerst een hele ingewikkelde strek moet doen om weer overeind te komen. Dusdoende had ik toen dus ook besloten dat er ook zo’n stoel beneden moet komen voor als het niet goed met mijn rug gaat, zodat ik dan in een stoel kan zitten die beter lijkt voor mijn rug te zijn.
Björn raakte wat geïrriteerd met dat ik maar in de stoel zat, tv kijkend, terwijl hij druk bezig was met kabels leggen. Hij reageerde nogal bot op een bepaald moment met een duidelijk verzoek of ik wilde weg gaan. Dit schoot mij direct in de emoties en ik voelde mij redelijk afgewezen, dit was op zichzelf redelijk positief aangezien ik gemerkt heb dat mijn emoties de laatste paar jaren aardig afgevlakt zijn geweest. Gelukkig merkte hij wel direct dat het niet goed viel en vroeg mij te praten over mijn gevoelens, ondanks ik aangaf dat hij ze negeren mocht, omdat ik wist dat ze overtrokken waren. We hebben het wel direct uitgesproken en blijkbaar voelde hij zich op de vingers gekeken. Voordeel was wel dat die avond veel van de dozen van Björn uitgepakt waren en in de nieuwe meubels geplaatst waren, voor zover is de zolder tijdelijk klaar genoeg voor ons om de rest van het huis af te maken.
Vrijdag is gebruikelijk een redelijk drukke dag voor mij wat betreft huishouden en dergelijke. Vaak omdat ik probeer het huis schoon het weekend in wil laten gaan zodat ik het weekend niets hoef te doen. Wegens mijn rug besloot ik wat dingen te laten liggen en het rustig aan te doen. Echter aangezien er nog een paar boodschapjes gedaan moesten worden voor het weekend ben ik wel de deur uit geweest en ik moest nog langs bij Dineke, mijn moeders beste vriendin, om een senseo voor mam op te halen. Zij heeft net thuis een werkruimte ingericht en had graag voor op zolder een koffiepad machine en Dineke had er nog een liggen. Uiteraard bij Dineke nog wat bijgekletst. Ik kwam daar elke week eten voor Corona en mis het contact eigenlijk wel, ze is als een moeder voor me.
Tegenwoordig zijn vrijdagen voor mij ook wel een dag om naar uit te kijken. Sinds Corona uitbrak en onze danslessen gestaakt zijn komt Dominique, mijn beste vriendin, elk weekend langs. Normaal zie ik haar alleen maar tijdens de les dat we met onze eigen danspartners dansen, maar tegenwoordig zie ik haar elk weekend en ik moet zeggen dat haar langskomen een van de grote redenen zijn dat voor mij deze Corona periode een heel stuk dragelijker is voor me. Op z’n minst zie ik mijn beste vriendin vaker!
Het was een erg gezellig weekend. Ze is wat kleding wezen aanpassen die ze gekocht had en wat ik nog had liggen en niet meer pas en daarna zijn we Dungeons and Dragons gaan spelen. We spelen het nog niet zo lang, maar sinds Dominique V, een andere goede vriendin van me, ons ermee had laten kennismaken en we hoorden dat je prima zonder vele sessies gedaan te hebben Dungeon Master kon spelen hebben Björn en ik besloten het te proberen met mij als DM en zijn we een sessie gestart met Dominique en haar vriendin. Echter komt haar vriendin nu even niet meer mee omdat ze het te druk heeft met school, dus zijn we met z’n drieën door gegaan. Ik zou graag een grotere groep willen begeleiden, maar met Corona is dat lastig te regelen.
We hebben een gezellige sessie gehad en voor het eerst voelde ik me niet zo moe achteraf als normaal, wat positief is. We hebben nog even wat gehangen en gegeten alvorens Dominique weer naar huis ging. Helaas voor Björn was het te laat om nog een stream te starten, maar hij zag het ook wel aankomen en vind Dominique toch wel belangrijker dan een spelletje spelen.
Zondag is een vrij rustig dagje geweest. ‘s Morgens heb ik na flink wat uitslapen opa eerst gebeld om hem te feliciteren met zijn verjaardag waarna we in de middag naar mam gereden zijn voor de hare, ze zijn op dezelfde dag jarig namelijk. Normaal betekent dit een groot feest met de hele familie en een gezellige barbeque, maar uiteraard zit dat er ook niet in dit jaar. Zowaar ben ik een keer achter het stuur gekropen, normaal rijdt Björn, aangezien ik merk dat ik een onzekerheid achter het stuur begin te krijgen. Ik rijd bijna nooit en heb daardoor ook niet de regelmatige bevestiging dat mijn reacties correct zijn, gelukkig heb ik een paar keer mogen ingrijpen achter het stuur en voel me weer iets zekerder achter het stuur. Voor het eerst merkte ik echter een spanning bij de gedachte dat ik moest invoegen op de snelweg, iets waar ik sinds het behalen van mijn rijbewijs geen problemen mee heb gehad.
Bij mam was het uiteraard ook erg rustig, terwijl ze normaal een huis vol visite had. Het maakte het niet minder gezellig en we hebben onder andere gepraat over Björn en mijn trouwen, een onderwerp die tegenwoordig bijna nooit besproken wordt. Een ruime tijd na het avondeten zijn Björn en ik weer op huis aangereden, met mij weer achter het stuur(!), aangezien Björn maandag vroeg op moest leek het ons niet verstandig om tot laat te blijven.
Er was nog genoeg tijd toen we eenmaal thuis waren dat Björn nog wat kon gamen en ik een boek ben gaan lezen van de Warcraft series. Al een tijd wilde ik de boeken kopen en heb dat afgelopen maand pas gedaan. Ondanks ik ervan hou om te schrijven, heb ik veel moeite om boeken door te komen omdat ik ze steeds vergeet door te lezen. Ik heb mijzelf dan ook het voornemen gedaan elke dag een hoofdstuk te lezen waarbij ik nu 2 hoofdstukken achter loop. Ook heb ik gemerkt dat Engelse boeken lezen mij beter afgaat dan Nederlandse, ondanks Nederlands toch echt wel mijn moedertaal is.
Al met al denk ik positief terug aan de week. Het is vrij rustig geweest, we hebben veel gedaan gekregen in het huis, op zolder, en ondanks mijn rug erg gevoelig is geworden en de warmte soms lastig was om te verdragen mag ik zeggen dat ik de week lekker doorgekomen ben.
